Spis treści
Stal nierdzewna jest materiałem wzbogaconym o zawartość chromu (co najmniej 11% składu), który w teorii zapewnia jej niewrażliwość na proces utleniania. Poszczególne gatunki stali nierdzewnej używane na potrzeb produkcji elementów złącznych w praktyce jednak zapewniają ochronę antykorozyjną o różnym stopniu intensywności. Aby ułatwić wybór właściwych rozwiązań, poniżej scharakteryzowaliśmy zatem pokrótce ich najczęściej wykorzystywane do produkcji śrub rodzaje.
Najpowszechniejsze gatunki stali nierdzewnej wykorzystywane do produkcji śrub
Szczegółowa tabela gatunków stali nierdzewnej może uwzględniać bardzo wiele ich niejednolitych typów, z dodatkowym podziałem na oznaczenie właściwe dla określonej normy. Ponieważ zestawienia takie są mocno rozwlekłe, a ponadto zawierają w sobie tylko suche, niewiele znaczące dla laików informacje, poniżej skupiliśmy się na wyszczególnieniu wyłącznie tych najczęściej wykorzystywanych stopów stali nierdzewnych, z których wytwarzane są poszczególne rodzaje śrub. Spośród nich wyróżnia się zatem przede wszystkim trzy:
- austenityczne – w zdecydowanej większości przypadków hartowane i pozbawione właściwości magnetycznych, uwzględniają dodatkowe podgrupy od A1 do A5,
- ferrytyczne – niehartowane i mające właściwości magnetyczne, do ich oznaczania wykorzystuje się symbol F1,
- martenzytyczne – bardzo intensywnie hartowane, o silnych właściwościach magnetycznych, dzielą się na podgrupy C1, C3 oraz C4.
To najpopularniejsze stopy wykorzystywane do produkcji śrub, które uwzględnia właściwie każda tabela gatunków stali nierdzewnej. Jak jednak sytuacja prezentuje się w praktyce? Otóż w rzeczywistości zdecydowanie najpowszechniej wykorzystuje się śruby wyprodukowane ze stali austenitycznych. Elementy złączne z dwóch pozostałych opisanych powyżej kategorii stanowią raczej rzadkość.
Rodzaje śrub wykonanych ze stali austenitycznej
Jak wspomnieliśmy wcześniej tabela gatunków stali nierdzewnej wyróżnia pięć różnych grup stopów austenitycznych, czyli tych najczęściej stosowanych w przypadku wytwarzania śrub. Spośród nich z kolei największą popularnością cieszą się grupy A2 oraz A4. Pierwsza z nich wykorzystywana jest do oznaczania stali nierdzewnych podstawowych, podczas gdy druga informuje użytkowników o dodatkowych właściwościach ochronnych skoncentrowanych na zwiększeniu wytrzymałości produktu na oddziaływanie kwasu siarkowego.
Popularność opisanych typów stali w kontekście śrub wynika przede wszystkim z ich optymalnych właściwości antykorozyjnych. Oprócz tego jednak producenci doceniają je także za łatwość obróbki, natomiast użytkownicy za wysoki współczynnik żaroodporności oraz prostotę konserwacji i czyszczenia.
Na koniec warto również zaznaczyć, że jeśli chodzi o omówione wcześniej gatunki stali nierdzewnej, popularność wykorzystywania ich poszczególnych rodzajów przy wyrobie śrub prezentuje się niemal identycznie również dla pozostałych akcesoriów złącznych, w tym m.in. dla wkrętów, nakrętek, podkładek czy dowolnych innych detali wykorzystywanych w rozmaitych konstrukcjach obok, zamiast lub w połączeniu ze śrubami. Śmiało można zatem przyjąć, że co do zasady w przypadku szeroko rozumianych prac bazujących na elementach złącznych, jednym z najlepiej sprawdzających się rozwiązań będą właśnie wyroby uzyskane na bazie austenitycznej stali nierdzewnej z grupy A2 albo – jeśli potrzebujemy dodatkowo kwasoodporności – A4.